طراحی کورد
کورد یا تیر لبه در دیافراگمها همان اجزای مرزی اشاره شده در بند 9-23-4-3-3 مبحث نهم است. طراحی کورد برای لنگر خمشی درون صفحه و نیروی محوری در لبههای دیافراگم انجام میگردد. مطابق بند 12-5-2-3 آیین نامه ACI318-14 آرماتورهای کورد در لبه تحت کشش تا عمق h/4 دیافراگم قرار داده میشوند.
طراحی کورد با نرم افزار
چنانچه از نرمافزار ایتبس ( ETABS ) و روش اجزای محدود جهت طراحی کورد استفاده میگردد میتوان از f11 و f22 نیروی واحد طول را قرائت و آرماتور کششی برای آن طرح نمود. شکل زیر توزیع f22 را برای نیرو در جهت X نشان میدهد. در واقع نیرویهای ایجاد شدۀ عمود بر نیروی افقی وارده بر دیافراگم، نیروهای طراحی کورد هستند. چنانچه سازه تحت زلزله جهت Y قرار داده شود تحلیل f11 برای طراحی کورد مناسب است. همانطور که مشاهده میگردد در مدل زیر تحت بار زلزله در جهت مثبت X نیمه سمت چپ تحت فشار و نیمه سمت راست تحت کشش قرار گرفته است.
دقت شود بدلیل آنکه در تحلیل دیافراگم ترسیم منحنی اندرکنش زمانبر است معمولا آرماتور محاسبه شده ناشی از نیروی افقی به آرماتور محاسبه شده ناشی از بار ثقلی اضافه میگردد. با توجه به اینکه بار زلزله به صورت رفت و برگشتی است برای هر دولبه طراحی آرماتور کششی لازم است.
همچنین در لبهای که در آن تنشها به صورت فشاری هستند چنانچه تنش فشاری از 0.2f’c تجاوز نماید مطابق بند 9-23-4-3-3-1 مبحث نهم مقررات ملی جزء مرزی محسوب شده و بایستی مطابق بند 9-23-4-3-3-4 آرماتورگذاری عرضی ویژه انجام گیرد. البته با توجه به اینکه رویکرد آییننامه ACI318-14 بر حذف المانی به نام کورد است طرح این نکته در ACI منتفی است. مطابق بند R18-12-8-1 اساس طراحی در ACI بر این است که تمام نقاط دیافراگم تحمل تنشهای کششی ناشی از خمش و نیروی محوری در اثر زلزله را دارا باشند و مدل طراحی متمرکز خمش یا همان طراحی کورد از آییننامه حذف شده است. این امر باعث توزیع بهتر آرماتورها در دیافراگم میگردد. استفاده از روش اجزای محدود در حقیقت مطابقت مناسبی با ACI دارد.